خوشنویسی

خط و خوشنویسی از جمله هنرهای سنتی و با ارزشی است که از دیرباز در سرزمین ما ایران به ویژه در دوران بعداز اسلام حضور
داشته است و تاثیرات فراوانی در عرصه علم و فرهنگ و ادب ایران گذاشته که تا به امروز ادامه دارد .
بعداز جنبه هنری و تزئینی خوشنویسی، بُعد دیگر آن مربوط به درست ، زیبا و خوانا نوشتن است و همه از امور مهمی هستند که در
سیر فرهنگی یک جامعه دیده میشود که لازم است برای پیشرفت روزافزون در این رشته ، پایه و اساس آنها را در دوره دبستان
گذاشت.
چون خط اولین مواجهه ای است که دانش آموز برای شروع یادگیری های خود با آن رو به رو میشود و نقشی بسیار مهم در شناخت
زیبایی شناسی ذهنی آنها دارد.
علاوه بر آن یادگرفتن خوشنویسی یکی دیگر از عوامل موثر در موفقیت درسی دانش آموزان است که با تمرینهای لازم باید به آنها
کمک کرد تا عادتهای بدخطی خود را که تا به امروز همراهشان بوده کنار بگذارند و شروع به رعایت اصول درست زیبایی نویسی
بکنند.
هرچقدر دانش آموزان از ابتدا با این هنر مانوس شوند با احساسِ اعتماد و عزت نفسِ حاصل از این یادگیری ،آمادگی بهتری برای
ورود به جامعه در سنین بالاتر پیدا میکنند.
( هم چنین با توجه به روایات این نکته که)تربیت و آموزش در کودکی مانند نقشی بر روی سنگ ماندگار میماند (
بهتر است آموزش این هنر از همان سنین پایین تر آغاز شود.
از آنجایی که هنر خوشنویسی به عنوان هنری مقدس در دین اسلام از اهمیت ویژه ای برخوردار است و همیشه با مفاهیم ارزشمند
در ارتباط بوده ، میتوان در یک مدرسه با رویکرد معرفتی به این موضوع جهت داد.
بدین صورت که پس از آشنا کردن دانش آموزان با اصول اولیه خط و تمرینهای آنها در طی سال تحصیلی برای داشتن خطی خوانا و
خوش )به عنوان یک دانش آموز برای استفاده روزمره و کاربردی از این هنر(
از مفاهیمی که الهام بخشِ معنویات و اخلاق است هم در حین آموزش برای آنها به کار برد تا وقتی شروع به زیباترکردن خط خود
کردند با این مفاهیم مانوس باشند و از آثار و برکات این هنر در جهت رشد خود بهره مند شوند.
که از این مورد میتوان در اجرای بعد تزئینی و هنری خط هم به صورت جداگانه )برای برپایی نمایشگاه در مدرسه توسط دانش
آموز ( کمک گرفت .

باید با افزایش مهارت دست گرمی ؛ فرم اولیه حروف را با )تلفیق خط و نقاشی( تمرین کنند که بتوانند با شکل درست حروف آشنا
شوند تا به خوبی آنها را در نوشتن کلمات رعایت کنند.

باید با تمرین بیشتر (با توجه به جمله ها و عبارات کتاب درسی شان) بتوانند قواعد اولیه ای را که یاد گرفتند ؛ بهتر از قبل در
کلمات وجمله های مختلف به کار ببندند.

باید اصول و قواعد را علاوه بر کلمات در جمله ها و متن های طولانی تر مدیریت و تنظیم کنند تا بتوانند یک صفحه کامل را با خطی خوانا و خوش بنویسند.

در این پایه دانش آموزان علاوه بر قواعد کلی با نکات پیشرفته تر و جزئی تر آشنا میشوند

(انواع کشیده های مختلف) تا بتوانند زیبایی نویسی را در ابعاد مختلف دیگری هم گسترش دهند. (مثل اجرای قالبهای متفاوت شعری)

باید بتوانند علاوه بر اجرای درست و کامل انواع متون ادبی (در قلبهای مختلف) به توضیح (قواعد) یعنی نحوه اجرای حروف و کلمات هم مسلط باشند.
در این پایه تمامی اصول باید (در طی تمرین های مکرر در سالهای تحصیلی) در ذهن دانش آموز نهادینه شده باشد.